លាហើយស្រុកខ្មែរ…

«យន្តហោះឆ្ពោះទៅលើវេហាស៍ស្ងាត់បាត់សូន្យ   បញ្ជាក់ប្រាប់ថា

ខ្ញុំត្រូវឃ្លាតឆ្ងាយបងប្អូន   លោកប៉ានៅខាងក្រោមខំប្រឹងស្រែកហៅ

ឈ្មោះកូន   កូនត្រូវតស៊ូ…

យន្តហោះឆ្ពោះទៅលើវេហាស៍ស្ងាត់បាត់សូន្យ   បញ្ជាក់ប្រាប់ថា

ខ្ញុំត្រូវឃ្លាតឆ្ងាយបងប្អូន   ទឹកដីកម្ពុជាពេលនេះខ្ញុំSay Goodbye

Goodbye Srok Khmer…»

«លាហើយស្រុកខ្មែរឬ Goodbye Srok Khmer»​គឺជាបទចម្រៀងមួយបទ

ដែលសឹងតែមិនអាចទប់ទឹកភ្នែកបាននៅពេលដែលស្តាប់ហើយ   ពិសេសសម្រាប់

អ្នកដែលឃ្លាតចាកមាតុប្រទេសជាទីស្នេហារបស់ខ្លួន។

មុនដំបូង ខ្ញុំមិនបានចាប់អារម្មណ៍សោះឡើយ   លុះពេលបានស្តាប់ហើយខ្ញុំក៏

អួលដើមកស្រក់ទឹកភ្នែកដោយមិនដឹងខ្លួន។  ខ្ញុំគិតថាវាមិនមែនជាភាពទន់ជ្រាយ

ទេ   ការដែលយើងស្រក់ទឹកភ្នែកព្រោះតែឃ្លាតចាកស្រុកកំណើត   ឃ្លាតចាកឪពុក

ម្តាយ   បងប្អូន និងមិត្តភ័ក្តិជាទីស្រលាញ់នោះ   តែវាគឺជាមនោសញ្ចេតនាមួយដ៏

ជ្រាលជ្រៅដែលមនុស្សម្នាក់ៗតែងមានគ្រប់ៗគ្នា។

ខាងក្រោមនេះ គឺជាអារម្ភបទរបស់ម្ចាស់បទចម្រៀងផ្ទាល់  ដែលសរសេរជា

ភាសាអង់គ្លេស បង្ហាញពីអារម្មណ៍របស់ខ្លួន  ពេលឃ្លាតចាកប្រទេសកំណើត…

«October 12, 2003    

It was the first time and the thaughest time in my life that I had to leave my home land and most of my families to u.s. and to seek for

a better life. Just like many other Cambodians whohad done before, or maybe they will be after, I know and they know how it feels like

on the last day at the airport. Nothing else I could say beside trying

to look a way from those sad face and trying to talk a deep breath

each time. I couldn’t even speak a word because everytime I tried

to talk, tears would come out at the same time…»

                                                        “Could Barely Speak,

                                                                      Could Barely Breath, But

                                                                           Everyone Cried Out Loud.”

     សូមទស្សនាតាមមនោសញ្ចេតនារបស់លោកអ្នកដោយមេត្រី!!!