ចង់ចាកចេញពីទីនេះ…

ជីវិតផុយស្រួយណាស់​ គ្រាន់តែព្រលែងដៃបន្តិច វានឹងធ្លាក់បែកដូចកែវរបូតចេញពីដៃអ៊ីចឹង។

ជីវិតខ្ញុំក៏ដូចគ្នា។ ពេលនេះគ្មានអ្វីត្រូវស្តាយទៀតទេ។​​ ខ្ញុំគិតថា​ ខ្ញុំជោគជ័យគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ដើរចេញហើយ។​ ផ្ទះក៏មាននៅ ឡានក៏មានជិះ លុយក៏មានចាយ ម៉ែក៏បានរស់នៅស្រួល…។​ ខ្ញុំគិតថា​ ខ្ញុំបានធ្វើអ្វីៗដែលចង់ធ្វើរួចហើយ!

ដូច្នេះបើខ្ញុំចាកចេញពីទីនេះយ៉ាងស្ងប់ស្ងាត់ ក៏គង់គ្មានអ្វីត្រូវស្តាយដែរ។ មនុស្សយើងមិនចាំបាច់រស់នៅដល់អាយុ ១០០ ទេ ត្រឹមរស់បានស្កប់ស្កល់នឹងអ្វីដែលខ្លួនមានគឺគ្រប់គ្រាន់ហើយ។ អាចថា ដល់ពេលត្រូវសម្រាកហើយ ឬដល់ពេលដែលត្រូវទៅវិញហើយ… ទៅកន្លែងដែលស្ងប់សុខបំផុត…​កន្លែងដែលពុំចាំបាច់ដកដង្ហើម…

Read Full Post »