សួង ម៉ាក់៖ កុំគិតថា ទៅសិក្សានៅឡាវខ្លាចអត់ការងារធ្វើ
និស្សិតខ្មែរភាគច្រើនមិនចង់បាន អាហារូបករណ៍ ទៅសិក្សានៅប្រទេស ដែលមានសេដ្ឋកិច្ចស្មើ ឬទាបជាងកម្ពុជានោះទេ ដោយគេគិតថាសញ្ញាប័ត្រចេញពីប្រទេសនោះនឹងមិនសូវមានតម្លៃ នាំឲ្យពិបាករកការងារធ្វើ។ ប៉ុន្តែយុវជន សួង ម៉ាក់ អាយុ២៧ឆ្នាំ មានស្រុកកំណើតនៅខេត្តកំពង់ចាម ទើបត្រឡប់មកដល់កម្ពុជានាពេលថ្មីៗនេះ បន្ទាប់ពីចំណាយពេលសិក្សាអក្សរសាស្ត្រឡាវ នៅសាកលវិទ្យាល័យជាតិឡាវ (National University of Laos) អស់រយៈពេល៥ឆ្នាំបានច្រានចោលទស្សនៈនោះ។
រហូតមកដល់ពេលនេះ តើសញ្ញាប័ត្រមកពីប្រទេសឡាវអាចឲ្យ សួង ម៉ាក់ រកបានការងារអ្វីធ្វើហើយ ឬនៅ? ថ្ងៃនេះ គេហទំព័រ Sabay បានសាកសួរយុវជនរូបនេះ ដែលមានក្នុងបទសម្ភាសន៍ដូចតទៅ៖
Sabay៖ តើ ម៉ាក់ ដឹងដំណឹងអាហារូបករណ៍ទៅសិក្សានៅប្រទេសឡាវដោយរបៀបណា? ហើយធ្វើម៉េចទើបទទួលបានអាហារូបករណ៍នេះ?
សួង ម៉ាក់៖ នៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ មានកន្លែងផ្ដល់ដំណឹងទាក់ទងនឹងអាហារូបករណ៍។ ខ្ញុំដឹងដំណឹងអាហារូបករណ៍នេះពីមិត្តខ្ញុំមក។
ដើម្បីទទួលបានអាហារូបករណ៍នេះ និស្សិតត្រូវប្រឡងលើមុខវិជ្ជាពីរវិញ្ញាសា គឺអក្សរសាស្ត្រខ្មែរ និងចំណេះដឹងវប្បធម៌ទូទៅ។ ក្រសួងអប់រំយុវជន និងកីឡារបស់យើងជាអ្នករៀបចំ ដោយជ្រើសរើសតែ៦នាក់ទេ ហើយអ្នកជាប់ត្រូវរៀនអក្សរសាស្ត្រឡាវ កាលនោះ។ បច្ចុប្បន្នក្រសួងរើសដល់ទៅ១០នាក់ ហើយបេក្ខជនអាចជ្រើសរើសរៀន សេដ្ឋកិច្ច គណនេយ្យ វិស្វករ ឬកុំព្យូទ័របាន តែក្រសួងក៏បានបន្ថែមមុខវិជ្ជាប្រឡងដែរ ដូចជា គណិតវិទ្យា និងភាសាអង់គ្លេសជាដើម។
Sabay៖ មុនពេលទទួលបានអាហារូបករណ៍ទៅសិក្សានៅប្រទេសឡាវ តើ ម៉ាក់ កំពុងធ្វើអ្វី?
សួង ម៉ាក់៖ ពេលដាក់ពាក្យសុំអាហារូបករណ៍ ខ្ញុំកំពុងសិក្សាថ្នាក់ឆ្នាំទីមួយផ្នែកអក្សរសាស្ត្រខ្មែរ នៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញរួចទៅហើយ ដូច្នេះអាហារូបករណ៍នោះ គឺត្រូវនឹងជំនាញខ្ញុំស្រាប់។
Sabay៖ ហេតុអ្វីបានជាចង់ទៅសិក្សានៅប្រទេសឡាវ ខណៈនិស្សិតជាច្រើនប្រាថ្នាចង់ទៅសិក្សានៅប្រទេសអភិវឌ្ឍច្រើនជាង?
សួង ម៉ាក់៖ តាមពិតទៅ ខ្ញុំស្រឡាញ់មុខវិជ្ជាអក្សរសាស្ត្រខ្មែរ ដែលខ្ញុំកំពុងសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញណាស់ ប៉ុន្តែដោយសារអាហារូបករណ៍ទៅសិក្សានៅប្រទេសឡាវរ៉ាប់រងការចាយវាយផ្សេងៗ ដូច្នេះខ្ញុំក៏សម្រេចចិត្តដាក់ពាក្យសុំអាហារូបករណ៍នោះតែម្ដង ដើម្បីបន្ធូរបន្ទុកក្នុងគ្រួសារខ្ញុំ ឯខេត្តកំពង់ចាម។
Sabay៖ តើការសិក្សាថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រនៅប្រទេសឡាវយ៉ាងម៉េចដែរ?
សួង ម៉ាក៖ នៅប្រទេសលាវ និស្សិតបរទេសត្រូវរៀន៦ឆ្នាំ ដោយរាប់ទាំងរៀនត្រៀមភាសាលាវមួយឆ្នាំផង ព្រោះបរិញ្ញាបត្រនៅស្រុកឡាវ និស្សិតត្រូវរៀន៥ឆ្នាំ។ បច្ចុប្បន្ន ឡាវបានប្ដូរមករៀន៤ឆ្នាំដូចខ្មែរដែរ ដូច្នេះនិស្សិតដែលទៅរៀននៅទីនោះ ត្រូវរៀនតែ៥ឆ្នាំ រាប់ទាំងរៀនត្រៀមភាសាឡាវផង។
Sabay៖ ចុះសម្រាប់ការរស់នៅប្រទេសឡាវវិញ មានបញ្ហាប្រឈមអ្វីខ្លះ?
សួង ម៉ាក់៖ នៅប្រទេសឡាវ ប្រជាជនរួសរាយរាក់ទាក់ និងមានប្រពៃណី របៀបរបបរស់នៅដូចខ្មែរយើងដែរ ហើយសន្តិសុខទៀតសោតក៏ល្អ ដូច្នេះខ្ញុំអាចសម្របខ្លួនរស់នៅបានយ៉ាងងាយស្រួលនៅទីនោះ។
Sabay៖ ក្រោយពីត្រឡប់មកពីឡាវវិញ តើជំនាញដែលរៀននៅទីនោះជួយធ្វើឲ្យ ម៉ាក់ ស្រួលក្នុងការរកការងារធ្វើទេ?
សួង ម៉ាក់៖ ជំនាញដែលខ្ញុំសិក្សានៅប្រទេសឡាវ គឺពិតជាមានអត្ថប្រយោជន៍ណាស់។ ពេលមកដល់ស្រុកខ្មែរភ្លាម ខ្ញុំត្រូវបានគេទាក់ទងផ្ដល់ការងារក្រៅម៉ោងឲ្យភ្លែត។ បច្ចុប្បន្ន ខ្ញុំជាបុគ្គលិកពេញសិទ្ធិឲ្យក្រុមហ៊ុន O | Orange ដែលផ្ដល់សេវារៀបចំកម្មវិធី ទទួលថតស្ពត ថតកុនខ្នាតខ្លី ឬចម្រៀងជាដើម ក្នុងតួនាទីជា Copywriter។ ខ្ញុំបានប្រើប្រាស់ភាសាឡាវ សម្រាប់បកប្រែកឯកសារផ្សេងៗជាភាសាថៃ ក្នុងកិច្ចការងារបច្ចុប្បន្នរបស់ខ្ញុំ។
Sabay៖ ចុះបើនិស្សិតខ្មែរណាចង់បានអាហារូបករណ៍ទៅសិក្សានៅប្រទេសឡាវដូចអ្នកដែរ តើអ្នកមានអ្វីជាការណែនាំទេ?
សួង ម៉ាក់៖ ខ្ញុំមិនមានបទពិសោធន៍ ចំពោះការដាក់ពាក្យសុំ អាហារូបករណ៍ ទៅសិក្សាសហរដ្ឋអាមេរិក នោះទេ ប៉ុន្តែជាយោបល់រួមរបស់ខ្ញុំ អាហារូបករណ៍ទៅប្រទេសណាក៏ដោយ សាមីខ្លួនត្រូវស្គាល់ខ្លួនឯងឲ្យច្បាស់ថា ខ្លួនឯងមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ហើយ ឬនៅ ដើម្បីដាក់អាហារូបករណ៍នោះ។ បើមិនទាន់មាន តើត្រូវធ្វើដូចម្ដេចខ្លះដើម្បីពង្រឹងសមត្ថភាពរបស់ខ្លួន។ នៅពេលពង្រឹងសមត្ថភាពបានគ្រប់គ្រាន់ហើយ(3.00/4.00 GPA, 6-6.5 IELTS, 550-570TOEFL) និងជឿជាក់ថាខ្លួនឯងអាចធ្វើបាន ទោះជាអាហារូបករណ៍ប្រទេសណាក៏ដោយ នឹងមិនជាការពិបាកទេ។
ចំពោះអាហារូបករណ៍ទៅប្រទេសឡាវក៏ដូចគ្នា។ ដំបូងត្រូវពង្រឹងសមត្ថភាពខ្លួនឯងលើអ្វីដែលក្រសួងត្រូវការ។ មុខវិជ្ជាណាដែលក្រសួងតម្រូវឲ្យប្រឡង ត្រូវខិតខំរៀន រម្លឹក និងស្វែងយល់ពីមុខវិជ្ជានោះឲ្យច្បាស់ ឬស្វះស្វែងរកវិញ្ញាសាដែលធ្លាប់ប្រឡងចេញឆ្នាំមុនៗ ដើម្បីត្រៀមខ្លួនបានកាន់តែងាយស្រួល។ នៅពេលពង្រឹងសមត្ថភាពខ្លួនឯងបានគ្រប់គ្រាន់ហើយ និងជឿជាក់ថា ខ្លួនឯងពិតជាអាចធ្វើបាន អ្វីៗនឹងដំណើរការយ៉ាងស្រួល៕
អត្ថបទ៖ មាស រ័ត្ន
ប្រភព៖ http://news.sabay.com.kh/articles/436623
Read Full Post »