ទស្សនៈសង្គម | អ្នកនិពន្ធវ័យក្មេង

Archive for the ‘ទស្សនៈសង្គម’ Category

បើខ្ញុំគឺខ្ញុំ ហេតុអ្វីខ្ញុំចាំបាច់ត្រូវប្រាប់អ្នកដទៃថា ខ្ញុំជាអ្នកណា?

Posted in កំណត់ហេតុ, ខ្ញុំគឺខ្ញុំ, ទស្សនៈសង្គម, tagged ខ្ញុំគឺខ្ញុំ, ស្បៀន, ហ្គេយ៍, ឡេស្សបៀន, BL, BoysLove, Gay, Lesbian, LGBTQ on ខែកក្កដា 18, 2023| Leave a Comment »

បើខ្ញុំគឺខ្ញុំ ហេតុអ្វីខ្ញុំចាំបាច់ត្រូវប្រាប់អ្នកដទៃថា ខ្ញុំជាអ្នកណា?

មកដល់ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំនៅតែមិនយល់ ហេតុអ្វីអ្នកដែលកើតមកជាហ្គេយ៍ ឬឡេសស្បៀន ចាំបាច់ត្រូវតែដើរប្រាប់អ្នកដទៃថាខ្លួនឯងជាហ្គេយ៍ ជាឡេសស្បៀន ទើបគេហៅថា ទទួលស្គាល់ការពិត ទទួលស្គាល់ខ្លួនឯង រស់ជាខ្លួនឯង ឬដែលគេចូលចិត្តនិយាយជាភាសាអង់គ្លេសថា Be yourself?

បើខ្ញុំជាខ្ញុំ ហេតុអ្វីខ្ញុំត្រូវខ្វល់ពីការគិតរបស់អ្នកដទៃ? គេគិតបែបណា គេយល់បែបណាជារឿងរបស់គេ។ ចំណែកខ្ញុំគឺខ្ញុំ។ ខ្ញុំកើតមកបែបនេះ។ ខ្ញុំរស់នៅបែបនេះ។ ខ្ញុំពេញចិត្តនឹងជីវិតបែបនេះ។ ខ្ញុំសប្បាយចិត្តនឹងកើតមកបែបនេះ… តើចាំបាច់ដែរទេដែលខ្ញុំត្រូវប្រាប់អ្នកដទៃថា ខ្ញុំជាអ្នកណា?

ចំពោះខ្ញុំ ការស្គាល់ខ្លួនឯងច្បាស់ ការទទួលស្គាល់ខ្លួនឯង គឺការរស់នៅក្នុងប្រក្រតីភាពដូចមនុស្សប្រុសស្រីទូទៅ ដោយពុំចាំបាច់ដើរប្រកាសជាសាធារណៈថាខ្លួនជាអ្នកណា ទាំងដែលគ្មានអ្នកណាសួរ ឬអ្នកណាខ្វល់ផង។ បើគេសួរ មានអ្វីពិបាកនឹងឆ្លើយប្រាប់។ ចុះបើគេមិនសួរផង ហេតុអ្វីខ្ញុំត្រូវដើរប្រាប់គេ?

Be yourself ក្នុងទស្សនៈខ្ញុំគឺរស់ជាខ្លួនឯងតាមបែបផែនរបស់ធម្មជាតិដែលបង្កើតយើងមក។ ធម្មជាតិបង្កើតមកបែបណា គឺរស់នៅបែបនោះ។ កើតមកជាប្រុសរស់ជាប្រុស។ កើតមកជាស្រីរស់ជាស្រី។ កើតមកជាហ្គេយ៍រស់ជាហ្គេយ៍។ កើតមកជាឡេសស្បៀនរស់ជាឡេសស្បៀន។ រស់ជាខ្លួនឯង ដោយមិនខ្វល់ថាអ្នកដទៃគិតដូចម្តេច។ រស់ជាខ្លួនឯងដោយមិនចាំបាច់ប្រកាសជាសាធារណៈថា ខ្ញុំជាអ្នកណា?

—

(អរគុណរូបភាពពី Pinterest)

Read Full Post »

ពិសពុលភេទញី…

Posted in ខ្ញុំគឺខ្ញុំ, ទស្សនៈសង្គម, មិត្តគឺខ្ញុំ, រយពាន់យោបល់, tagged ពិសពុល, ពិសពុលភេទញី, អំណួត on ខែមករា 19, 2017| Leave a Comment »

ដំបូងឡើយ ខ្ញុំគ្រាន់តែគិតថា នាងគឺជាក្មេងស្រីឆ្លាត គួរឲ្យស្រឡាញ់ តែនរណាទៅដឹងថា ភាពឆ្លាតរបស់នាងពោរពេញទៅដោយល្បិច ឯភាពគួរឲ្យស្រឡាញ់របស់នាងពោរពេញទៅដោយពិសពុល…។

ពីមុន ខ្ញុំធ្លាប់ប្រើពាក្យពិសពុល សម្រាប់ហៅជំពូកមនុស្សដែលចូលចិត្តធ្វើខ្លួនឲ្យគេស្រឡាញ់ ធ្វើចរិតឃ្យូតៗ សុភាពរម្យទម ចូលចិត្តឈឺឆ្អាល ជួយយកអាសារអ្នកដទៃ ឬក៏ធ្វើខ្លួនកម្សត់គួរឲ្យអាណិត តែការពិតពិសពុលខ្លាំងជាងពិសពស់ទៅទៀត។

ឥឡូវ ពាក្យពិសពុលរបស់ខ្ញុំ ស្រាប់តែមាននិយមន័យថ្មីមួយបន្ថែមទៀត។ នោះគឺសម្រាប់ហៅក្មេងស្រីសម្តីផ្អែម រៀនបានខ្ពង់ខ្ពស់ រសនិយមទាន់សម័យ តែសម្តីសម្តៅលាបដោយទឹកឃ្មុំពិស។ ពិសពុលរបៀបនាង គឺជាពិសពុលភេទញី!

Read Full Post »

ចំណុចអវិជ្ជមាន និងភាពច្រំដែល១០យ៉ាងនៅក្នុងរឿងភាគថៃ

Posted in ទស្សនៈសង្គម, ភាពយន្តថៃ, ភាពយន្ត, tagged ភាពយន្តថៃ, រឿងភាគថៃ, ល្ងោនថៃ, Thai Drama on ខែឧសភា 2, 2014| 12 Comments »

ផ្កាយNoVeLs*– យូរក្រែលដែរហើយដែលរឿងភាគថៃចាប់ផ្តើមវាយលុកទីផ្សារភាពយន្តខ្មែរជាបណ្តើរៗតាមរយៈស្ថានីយទូរទស្សន៍កញ្ជះថៃមួយនោះ។ គេសង្កេតឃើញថា តាំងពីប៉ុស្តិ៍នោះឈប់ផ្សាយរឿងថៃមួយរយៈធំមក ស្ថានីយទូរទស្សន៍ដែលធ្លាប់តែល្បីដាច់គេកាលពីជំនាន់មុន ស្ទើរតែដាំក្បាលដួលម្តងៗទៅហើយ។ ប៉ុន្តែថ្មីៗនេះ តាំងពីចាប់ផ្តើមដាក់ផ្សាយរឿងភាគថៃជាបណ្តើរៗមក គេសង្កេតឃើញថាប៉ុស្តិ៍ដែលស្ងាត់ច្រៀបដូចចោរលួចសេះមួយនេះ ស្រាប់តែមានក្រុមហ៊ុនមួយចំនួនទាក់ទងផ្សព្វផ្សាយផលិតផលរបស់ខ្លួន យ៉ាងព្រោងព្រាត។

មានរឿងសម្ងាត់មួយ(ហាមប្រាប់អ្នកណា! 😀 ) យប់មិញក្រោយពីចប់រឿង «ស្អែកនៅតែស្នេហ៍» ដែលខ្ញុំធ្លាប់មើលជាវ៉័រសឹនថៃចប់ម្តងហើយនោះ ពេលចុចបិទទូរទស្សន៍ស្រាប់តែខ្ញុំនៅតែឮសំឡេងចម្រៀងអមរបស់រឿងនេះលាន់ឡើងចេញពីផ្ទះអ្នកជិតខាង។ ព្រះជាម្ចាស់!!! (ខ្ញុំប្រហោងពោះធ្លុង) នេះបានន័យថា មិនមែនតែខ្ញុំទេ ដែលបើកប៉ុស្តិ៍នេះមើលរឿងថៃ?(Sic) ហើយខ្ញុំគិតថា ភាពយន្តខ្មែរនឹងដាំក្បាលចុះជាថ្មី បើគុណភាពនៅតែគ្មានអ្វី ប្រែប្រួលដូច្នេះ។

គួររម្លឹកថា សូម្បីតែអតីតព្រះមហាក្សត្រខ្មែរ ព្រះបាទនរោត្តមសីហនុ ក៏ធ្លាប់មានព្រះរាជឱង្ការថា រឿងភាគថៃជារឿងពាលាមានតែស្រីវ៉ៃគ្នាដណ្តើមប្រុស ពុំគួរណាប្រជាជនខ្មែរនាំគ្នាទស្សនាសោះឡើយ។ ឆ្លៀតក្នុងឱកាសនេះ ខ្ញុំសូមលើកយកចំណុចឆ្កួតៗឡប់ៗរបស់រឿងថៃដប់ចំណុចមកបង្ហាញ ដើម្បីបញ្ជាក់ថារឿងថៃគ្មានអ្វីល្អមើលឡើយ ក្រៅពីផ្តល់គំរូអាក្រក់ដល់សង្គមខ្មែរ និងប្រជាជនថៃផ្ទាល់។ បើផលិតករភាពយន្តខ្មែរចេះអភិវឌ្ឍគុណភាពស្នាដៃរបស់ខ្លួនតែបន្តិច កុនខ្មែរនឹងមានប្រៀបលើថៃយ៉ាងប្រាកដ។

១. ផ្តើមរឿងដោយតួឯកប្រុស តួឯកស្រីមិនត្រូវគ្នា

អាចថានេះជាឆាកកេរពីដូនតាក៏ថាបាន ព្រោះសាច់រឿងបែបនេះមានស្ទើរតែគ្រប់រឿង មិនដឹងថាមិនត្រូវគ្នាតាំងពីជាតិណា ចេញឡើងមិនដែលឃើញតួឯកត្រូវគ្នា ស្រាប់តែចុងបញ្ចប់ត្រឡប់ជាស្រឡាញ់គ្នាឆ្កុយ!
២. តួច្រណែនឈ្នានីសត្រូវតែផាត់មុខឲ្យក្រាស់ៗ

នេះជាលក្ខណៈពិសេសរបស់តួឆ្នាស់ថៃ ដែលតួត្រូវតែផាត់មុខក្រាស់ៗ គូររោមចិញ្ចើមបះឆ្កឺតៗ រោមភ្នែកងៗ ផាត់ក្រែមក្រហមដិតៗ ហើយចូលចិត្តស្រែកឡូឡាស្ទើរបែកក្រដាសត្រចៀក។

៣. ឆាកវ៉ៃគ្នាដណ្តើមប្រុស

ឆាកនេះមានច្រើនលើសឆាកស្នេហាទៅទៀត ដោយភាគច្រើនអ្នកដែលត្រូវគេវ៉ៃគឺតួឯកស្រី ដែលទន់ជ្រាយហើយបើនិយាយពី ស្លូតនោះគឺស្លូតហួស ស្ទើរតែរកមនុស្សក្នុងលោកនេះប្រដូចគ្មាន។

៤. ឆាកចាប់រំលោភ

ឆាកនេះជួបច្រើននៅក្នុងរឿងភាគថៃ ជាពិសេសពេលដែលតួឯកប្រុសខឹងតួឯកស្រីខ្លាំងពេក គ្មានអ្វីដោះស្រាយក៏ធ្វើបែបនេះ។ រួចបន្ទាប់ពីនោះតួស្រីក៏ចាប់ផ្តើមមានអាការៈក្អួតចង្អោរចាញ់កូនភ្លាម។

៥. តួឯកតែងតែល្ងង់

ទោះបីជាតួឯកប្រុសរៀនចប់បណ្ឌិត ឬរៀនខ្ពស់កម្រិតណាក៏ដោយ ឲ្យតែតួឆ្នាស់និយាយផ្លុំត្រចៀកបន្តិច គឺជឿស្លុងដោយគ្មានហេតុផល បើទោះបីជាមានការពន្យល់បកស្រាយពីតួឯកស្រី ឪពុកម្តាយ ឬតួនានា។ បើមានតួស្រីបន្លំខ្លួនជាប្រុស តួឯកប្រុសជាអ្នកដែលមើលដឹងក្រោយគេបំផុត(ល្ងង់រកលេខដាក់គ្មាន)។ ៦. តួឆ្នាស់តែងតែឆ្កួតនៅចុងបញ្ចប់

ចុងបញ្ចប់តួឆ្នាស់ត្រូវតែឆ្កួត ឬពេលខ្លះក៏មានស្លាប់ ឬត្រឡប់មកជាល្អវិញដែរ តែមិនដែលបានឃើញតួឆ្នាស់បានសងនូវអ្វីដែលខ្លួនធ្លាប់ធ្វើកន្លងមកសោះ។

៧. «យើងជានរណា?» សំណួរប្រចាំត្រកូលរបស់តួឆ្នាស់

តួឆ្នាស់ចូលចិត្តសួរថា «នាងដឹងទេថាយើងជានរណា??» បន្ទាប់ពីនោះ ក៏ស្រែកជំទាលស្ទើរបែកក្រដាសត្រចៀក ឬក៏យកស្បែកជើងកែងវាយប្រកាប់ប្រចាក់គ្នារញ្ជួយផែនដី។

៨. តួឯកតែងតែត្រចៀកស

តួឯកទាំងប្រុសទាំងស្រីតែងតែជឿ ឬស្តាប់ពាក្យញុះញង់របស់តួឆ្នាស់ជានិច្ច ដែលធ្វើឲ្យចំណងស្នេហ៍ពួកគេតែងតែប្រេះឆាជាច្រើនលើកច្រើនសា។

៩. អ្នកមានជាអ្នកក្រ អ្នកក្រជាអ្នកមាន

បើតួឯកជាកូនអ្នកក្រីក្រតោកយ៉ាក កុំបារម្ភឲ្យសោះ មិនយូរមិនឆាប់គេនឹងរកឃើញថា ការពិតគេ/នាងជាកូនសេដ្ឋីដែលឆ្មប ឬតួខូចចាប់ពង្រត់ទៅ។

១០. ស្រីចាប់រំលោភប្រុស

រឿងដែលតួស្រីចាប់រំលោភប្រុសអាចកម្រឃើញនៅក្នុងរឿងប្រទេសនានា តែក្នុងរឿងភាគថៃ រឿងដប់ស្ទើរតែមានប្រាំបីក្នុងនោះ។ តួឯកប្រុសតែងតែត្រូវតួឆ្នាស់ចាប់បង្អកស្រា ឬលបលួចដាក់ថ្នាំ បើចាប់រំលោភមិនបានសម្រេច យ៉ាងហោចណាស់ក៏ធ្វើឲ្យតួឯកស្រី យល់ច្រឡំដែរ៕

Read Full Post »

លេចឈ្មោះជាថ្មីលើទំព័រ សប្បាយ!

Posted in ខ្ញុំគឺខ្ញុំ, ដំណឹងផ្សេងៗ, ទស្សនៈសង្គម, បំនិនជីវិត, សបប. លាវ, tagged សួង ម៉ាក់, copywriter, O | Orange, Suong Mak on ខែមិថុនា 19, 2013| Leave a Comment »

សួង ម៉ាក់៖ កុំគិតថា ទៅសិក្សានៅឡាវខ្លាចអត់ការងារធ្វើ

និស្សិតខ្មែរភាគច្រើនមិនចង់បាន អាហារូបករណ៍ ទៅសិក្សានៅប្រទេស ដែលមានសេដ្ឋកិច្ចស្មើ ឬទាបជាងកម្ពុជានោះទេ ដោយគេគិតថាសញ្ញាប័ត្រចេញពីប្រទេសនោះនឹងមិនសូវមានតម្លៃ នាំឲ្យពិបាករកការងារធ្វើ។ ប៉ុន្តែយុវជន សួង ម៉ាក់ អាយុ២៧ឆ្នាំ មានស្រុកកំណើតនៅខេត្តកំពង់ចាម ទើបត្រឡប់មកដល់កម្ពុជានាពេលថ្មីៗនេះ បន្ទាប់ពីចំណាយពេលសិក្សាអក្សរសាស្ត្រឡាវ នៅសាកលវិទ្យាល័យជាតិឡាវ (National University of Laos) អស់រយៈពេល៥ឆ្នាំបានច្រានចោលទស្សនៈនោះ។

រហូតមកដល់ពេលនេះ តើសញ្ញាប័ត្រមកពីប្រទេសឡាវអាចឲ្យ សួង ម៉ាក់ រកបានការងារអ្វីធ្វើហើយ ឬនៅ? ថ្ងៃនេះ គេហទំព័រ Sabay បានសាកសួរយុវជនរូបនេះ ដែលមានក្នុងបទសម្ភាសន៍ដូចតទៅ៖

Sabay៖ តើ ម៉ាក់ ដឹងដំណឹងអាហារូបករណ៍ទៅសិក្សានៅប្រទេសឡាវដោយរបៀបណា? ហើយធ្វើម៉េចទើបទទួលបានអាហារូបករណ៍នេះ?
សួង ម៉ាក់៖ នៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ មានកន្លែងផ្ដល់ដំណឹងទាក់ទងនឹងអាហារូបករណ៍។ ខ្ញុំដឹងដំណឹងអាហារូបករណ៍នេះពីមិត្តខ្ញុំមក។

ដើម្បីទទួលបានអាហារូបករណ៍នេះ និស្សិតត្រូវប្រឡងលើមុខវិជ្ជាពីរវិញ្ញាសា គឺអក្សរសាស្ត្រខ្មែរ និងចំណេះដឹងវប្បធម៌ទូទៅ។ ក្រសួងអប់រំយុវជន និងកីឡារបស់យើងជាអ្នករៀបចំ ដោយជ្រើសរើសតែ៦នាក់ទេ ហើយអ្នកជាប់ត្រូវរៀនអក្សរសាស្ត្រឡាវ កាលនោះ។ បច្ចុប្បន្នក្រសួងរើសដល់ទៅ១០នាក់ ហើយបេក្ខជនអាចជ្រើសរើសរៀន សេដ្ឋកិច្ច គណនេយ្យ វិស្វករ ឬកុំព្យូទ័របាន តែក្រសួងក៏បានបន្ថែមមុខវិជ្ជាប្រឡងដែរ ដូចជា គណិតវិទ្យា និងភាសាអង់គ្លេសជាដើម។

Sabay៖ មុនពេលទទួលបានអាហារូបករណ៍ទៅសិក្សានៅប្រទេសឡាវ តើ ម៉ាក់ កំពុងធ្វើអ្វី?
សួង ម៉ាក់៖ ពេលដាក់ពាក្យសុំអាហារូបករណ៍ ខ្ញុំកំពុងសិក្សាថ្នាក់ឆ្នាំទីមួយផ្នែកអក្សរសាស្ត្រខ្មែរ នៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញរួចទៅហើយ ដូច្នេះអាហារូបករណ៍នោះ គឺត្រូវនឹងជំនាញខ្ញុំស្រាប់។

Sabay៖ ហេតុអ្វីបានជាចង់ទៅសិក្សានៅប្រទេសឡាវ ខណៈនិស្សិតជាច្រើនប្រាថ្នាចង់ទៅសិក្សានៅប្រទេសអភិវឌ្ឍច្រើនជាង?
សួង ម៉ាក់៖ តាមពិតទៅ ខ្ញុំស្រឡាញ់មុខវិជ្ជាអក្សរសាស្ត្រខ្មែរ ដែលខ្ញុំកំពុងសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញណាស់ ប៉ុន្តែដោយសារអាហារូបករណ៍ទៅសិក្សានៅប្រទេសឡាវរ៉ាប់រងការចាយវាយផ្សេងៗ ដូច្នេះខ្ញុំក៏សម្រេចចិត្តដាក់ពាក្យសុំអាហារូបករណ៍នោះតែម្ដង ដើម្បីបន្ធូរបន្ទុកក្នុងគ្រួសារខ្ញុំ ឯខេត្តកំពង់ចាម។

Sabay៖ តើការសិក្សាថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រនៅប្រទេសឡាវយ៉ាងម៉េចដែរ?
សួង ម៉ាក៖ នៅប្រទេសលាវ និស្សិតបរទេសត្រូវរៀន៦ឆ្នាំ ដោយរាប់ទាំងរៀនត្រៀមភាសាលាវមួយឆ្នាំផង ព្រោះបរិញ្ញាបត្រនៅស្រុកឡាវ និស្សិតត្រូវរៀន៥ឆ្នាំ។ បច្ចុប្បន្ន ឡាវបានប្ដូរមករៀន៤ឆ្នាំដូចខ្មែរដែរ ដូច្នេះនិស្សិតដែលទៅរៀននៅទីនោះ ត្រូវរៀនតែ៥ឆ្នាំ រាប់ទាំងរៀនត្រៀមភាសាឡាវផង។

Sabay៖ ចុះសម្រាប់ការរស់នៅប្រទេសឡាវវិញ មានបញ្ហាប្រឈមអ្វីខ្លះ?
សួង ម៉ាក់៖ នៅប្រទេសឡាវ ប្រជាជនរួសរាយរាក់ទាក់ និងមានប្រពៃណី របៀបរបបរស់នៅដូចខ្មែរយើងដែរ ហើយសន្តិសុខទៀតសោតក៏ល្អ ដូច្នេះខ្ញុំអាចសម្របខ្លួនរស់នៅបានយ៉ាងងាយស្រួលនៅទីនោះ។

Sabay៖ ក្រោយពីត្រឡប់មកពីឡាវវិញ តើជំនាញដែលរៀននៅទីនោះជួយធ្វើឲ្យ ម៉ាក់ ស្រួលក្នុងការរកការងារធ្វើទេ?
សួង ម៉ាក់៖ ជំនាញដែលខ្ញុំសិក្សានៅប្រទេសឡាវ គឺពិតជាមានអត្ថប្រយោជន៍ណាស់។ ពេលមកដល់ស្រុកខ្មែរភ្លាម ខ្ញុំត្រូវបានគេទាក់ទងផ្ដល់ការងារក្រៅម៉ោងឲ្យភ្លែត។ បច្ចុប្បន្ន ខ្ញុំជាបុគ្គលិកពេញសិទ្ធិឲ្យក្រុមហ៊ុន O | Orange ដែលផ្ដល់សេវារៀបចំកម្មវិធី ទទួលថតស្ពត ថតកុនខ្នាតខ្លី ឬចម្រៀងជាដើម ក្នុងតួនាទីជា Copywriter។ ខ្ញុំបានប្រើប្រាស់ភាសាឡាវ សម្រាប់បកប្រែកឯកសារផ្សេងៗជាភាសាថៃ ក្នុងកិច្ចការងារបច្ចុប្បន្នរបស់ខ្ញុំ។

Sabay៖ ចុះបើនិស្សិតខ្មែរណាចង់បានអាហារូបករណ៍ទៅសិក្សានៅប្រទេសឡាវដូចអ្នកដែរ តើអ្នកមានអ្វីជាការណែនាំទេ?
សួង ម៉ាក់៖ ខ្ញុំមិនមានបទពិសោធន៍ ចំពោះការដាក់ពាក្យសុំ អាហារូបករណ៍ ទៅសិក្សាសហរដ្ឋអាមេរិក នោះទេ ប៉ុន្តែជាយោបល់រួមរបស់ខ្ញុំ អាហារូបករណ៍ទៅប្រទេសណាក៏ដោយ សាមីខ្លួនត្រូវស្គាល់ខ្លួនឯងឲ្យច្បាស់ថា ខ្លួនឯងមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ហើយ ឬនៅ ដើម្បីដាក់អាហារូបករណ៍នោះ។ បើមិនទាន់មាន តើត្រូវធ្វើដូចម្ដេចខ្លះដើម្បីពង្រឹងសមត្ថភាពរបស់ខ្លួន។ នៅពេលពង្រឹងសមត្ថភាពបានគ្រប់គ្រាន់ហើយ(3.00/4.00 GPA, 6-6.5 IELTS, 550-570TOEFL) និងជឿជាក់ថាខ្លួនឯងអាចធ្វើបាន ទោះជាអាហារូបករណ៍ប្រទេសណាក៏ដោយ នឹងមិនជាការពិបាកទេ។

ចំពោះអាហារូបករណ៍ទៅប្រទេសឡាវក៏ដូចគ្នា។ ដំបូងត្រូវពង្រឹងសមត្ថភាពខ្លួនឯងលើអ្វីដែលក្រសួងត្រូវការ។ មុខវិជ្ជាណាដែលក្រសួងតម្រូវឲ្យប្រឡង ត្រូវខិតខំរៀន រម្លឹក និងស្វែងយល់ពីមុខវិជ្ជានោះឲ្យច្បាស់ ឬស្វះស្វែងរកវិញ្ញាសាដែលធ្លាប់ប្រឡងចេញឆ្នាំមុនៗ ដើម្បីត្រៀមខ្លួនបានកាន់តែងាយស្រួល។ នៅពេលពង្រឹងសមត្ថភាពខ្លួនឯងបានគ្រប់គ្រាន់ហើយ និងជឿជាក់ថា ខ្លួនឯងពិតជាអាចធ្វើបាន អ្វីៗនឹងដំណើរការយ៉ាងស្រួល៕

អត្ថបទ៖ មាស រ័ត្ន

ប្រភព៖ http://news.sabay.com.kh/articles/436623

Read Full Post »

តើខ្ញុំស្គាល់ប្លក់ អាចម៍ផ្កាយដោយរបៀបណា?

Posted in ខ្ញុំគឺខ្ញុំ, ទស្សនៈសង្គម, លិខិតមិត្តអ្នកអាន, សំបុត្រ, tagged កាសែត, ច្យុតិ, wordpress on ខែឧសភា 28, 2013| 1 Comment »

មែនហើយ ភ្លេចៗខ្លួន តាមពិតខ្ញុំបានចូលអានក្នុងប្លក់របស់បង ប្រហែលមួយឆ្នាំហើយ! «ប្លក់អាចម៍ផ្កាយ» ជាប្លក់មួយដំបូងគេដែលខ្ញុំបានស្គាល់ ក្នុងបណ្តាញទំនាក់ទំនងសង្គម វ៉ឺតប្រែស។ ខ្ញុំបានស្គាល់ប្លក់របស់បងដំបូង គឺតាមរយៈកាសែតក្នុងស្រុកមួយដែលគេបានចុះផ្សាយថា «និស្សិតខ្មែរវ័យក្មេងនៅឡាវកំពុងប្រើប្រលោមលោករិះគន់សង្គម»។ អានអត្ថបទកាសែតនោះដំបូង គឺខ្ញុំចង់សរសើរបងដែលបានខិតខំសិក្សារហូតទទួលបានអាហារូបករណ៍ទៅសិក្សាដល់ឡាវ។ ទីពីរគឺពេញចិត្តនឹងអត្ថបទដកស្រង់ ពីរឿង «ទេពច្យុតិ» ។ «ទេពច្យុតិ» ជាចំណងជើងរឿងមួយដែលពិតជាពីរោះខ្លាំងណាស់! អត្ថបទរឿងខ្លី ដែលដកស្រង់នោះទៀតសោត គឺអ្វីឲ្យខ្ញុំចម្លែកមែនទែន តួអង្គមិនមែនជាមនុស្ស។ ខ្ញុំអានផងឆ្ងល់ផង ដល់អានយូរៗទៅទើបដឹងថាបងចង់សំដៅលើអ្វី! ក្នុងអត្ថបទកាសែតនោះ គេមានបង្ហាញពីគេហទំព័រ របស់បងផងដែរ (https://archphkai.wordpress.com) ដូច្នេះហើយទើបខ្ញុំបានស្គាល់។ ពេលខ្ញុំអាន អត្ថបទកាសែតនោះចប់ភ្លាម ខ្ញុំក៏បានសាកល្បងចូលក្នុងប្លក់របស់បងសាកមើល។

មិនខុសចិត្តឡើយ គ្រាន់តែចូលភ្លាមឃើញមានប្រកាសរឿងជាច្រើន ដែលចំណងជើងសុទ្ធតែចាប់អារម្មណ៍ គួរឲ្យចង់អាន។ ក្នុងពេលនោះខ្ញុំបានគិតក្នុងចិត្តថា ហេសហេ តែប៉ុណ្ណេះផ្អែមមាត់ហើយ ហាហាហា កំពុងតែចូលចិត្តអានរឿងផង ដល់ចូលមកប៉ះប្លក់ប្រលោមលោកទៀត ហេសហេ ចាំមើល អានឲ្យអស់!! កាលណុងអរណាស់ គឺអរដល់ថ្នាក់ដូចពាក្យកំប្លែងដែលគេនិយាយតគ្នាថា នេះពិតជារក អុស ប្រទះចង្រ្កានហ្គាសពិតមែន។ ក្នុងយប់ដែលខ្ញុំបានចូលមើលដំបូងនោះ គឹជាថ្ងៃដែលបងប្រកាសរឿងខ្មោច។ ហ៊ឹស! ចូលមកមើលដំបូងបានរឿងខ្មោចស្វាគមន៍ ហេសហេ ចង់បះសក់ដែលហ្នឹងណា គឺបះសក់នឹងរូបភាពខ្មោចតែម្តង ដ្បិតមិនទាន់បានអានសាច់រឿងពេញក៏ដោយ។ តាមពិតរូបភាពមួយនោះអាក្រក់ខ្លាំងណាស់ ខ្ញុំចងចាំមកដល់ឥឡូវ តែមិនចាំថាជារឿងអ្វីទេ។ កាលនោះពិតជាភ្ញាក់ខ្លាំងមែនទែន ខ្ញុំអានកណ្តាលអធ្រាត យប់ស្ងាត់ បិទភ្លើងងងឹតឈឹង អូសចុះ ហើយអូសចុះទៀតៗៗ ដើម្បីអាន មិននឹកស្មានថាមានរូបថតខ្មោច អីអាក្រក់បែបនេះទេ ភ្ញាក់ព្រោះមិនដែលបានត្រៀមចិត្ត ម្យ៉ាងមិនដែលគិតថាប្លក់នេះ ប្រកាសរឿងខ្មោចអមដោយរូបភាពសោះ ខ្ញុំភ្ញាក់ព្រើតឡើងចង់គ្រវែងទូរស័ព្ទចោល (និយាយមែនទែនគ្មានបំភ្លើសទេ)។ ហាហាហា ដឹងទេខ្ញុំខ្លាច រូបភាពក្នុងរឿងនោះណាស់ តែក៏ចង់មើលដែរ ដូច្នេះខ្ញុំបានយកដៃម្ខាងបិទភ្នែក ហើយអូសចុះតិចៗ លបមើលយឺតៗម្តងទៀត ហាហាហា តែការព្យាយាមលបមើល លើកទីពីរនេះ ក៏នៅតែភ្ញាក់ដដែល ទ្រាំមិនបានក៏ចូលដេកហ្មងទៅ តែពោះនៅបុកភឹបៗនៅឡើយទេ!! ចាប់តាំងពីថ្ងៃនោះមកខ្ញុំក៏ចាប់ផ្តើម ចូលអានរឿងក្នុងប្លក់ របស់បងជាប្រចាំរហូត មកដល់សព្វថ្ងៃ! ជាក់ស្តែងមកដល់ឥឡូវអានបានច្រើនគួរសមហើយ តែបើទំនេរនឹងស្វែងរកមកអានបន្តថែមទៀត!

ក្នុងពេលមួយរយៈ ដែលខ្ញុំបានចូលអាន ក្នុងប្លក់របស់បង គឺខ្ញុំពេញចិត្តនឹង ស្នាដៃនិពន្ធរឿងរបស់បងណាស់ ពេញចិត្តស្ទើរគ្រប់រឿងតែម្តង ពិសេសគឺប្រភេទរឿងខ្លី តែថាទៅវែងក៏ចូលចិត្តដែរ ដូចជារឿង «ព្រិលធ្លាក់កណ្តាលសមុទ្រខ្សាច់» និងរឿង «ប្រស្នាឃាតកម្ម» អីជាដើម! មានអត្ថបទរឿងខ្លះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំកម្សត់ ចូលតួ ស្រក់ទឹកភ្នែក និងអត្ថបទខ្លះរំភើបផងដែរ គឺមានគ្រប់រសជាតិនៃជីវិត។ ប្លក់របស់បងមានបាវចនារបស់ខ្លួនថា «បង្រៀនអ្នកអានឲ្យក្លាយជាអ្នកនិពន្ធ» ឬ «បង្រៀនលោកអ្នកឲ្យចេះ សរសេររឿងខ្លី និងប្រលោមលោក ដើម្បីឲ្យលោកអ្នកត្រៀមខ្លួនក្លាយជាអ្នកនិពន្ធ» ដូច្នេះពិសេសណាស់សម្រាប់ អ្នកណាដែលមានបំណងចង់ក្លាយខ្លួនជាអ្នកនិពន្ធ គឺប្លក់របស់បង នឹងក្លាយជាចំណែកមួយដើម្បីជួយពួកគេ។ សូម្បីតែខ្ញុំដែលមិនចេះ និងមិនសូវចូលចិត្តសរសេរអ្វីសោះនោះឡើយ ដល់ឥឡូវបានផ្លាស់ប្តូរ បើចង់ត្រឹម សរសេរអត្ថបទលេងៗមួយទំព័រ ឬពីរទំព័រអី ស្លាប់ហើយ គឺស្រួលល្ហុយ ហូរដូចទឹក ហាហាហា (តែមិនធានាថាសរសេរហើយ បងអានយល់ឬអត់នោះទេ ហាហាហា) 😉 ។

និយាយដោយស្មោះត្រង់ តាំងតែពីខ្ញុំចូលអានប្លក់បងមក គឺពិតជាចេះដឹងច្រើនគួរសមមែន មានទាំងវិធីសាស្ត្រតែងនិពន្ធ វិធីធ្វើម្ហូប ចំណេះដឹងទូទៅផ្សេងៗ និងជីវៈប្រវត្តិ បំនិនជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់បង (ហេសហេពិសេសគឺរឿងស្នេហា ហាហាហា) 😛 ។ អត្ថបទរឿងភាគច្រើនដែលខ្ញុំបានអាន គឺខ្ញុំតែងតែបញ្ចេញមតិ ព្រោះខ្ញុំយល់ថាមតិនេះហើយ គឺជាការផ្តល់កម្លាំងចិត្ត លើកទឹកចិត្តដល់បងដែលបានខិតខំចំណាយពេល ដ៏មានតម្លែ របស់បងមកសរសេរ និងយកមកប្រកាស ចែកជូនអ្នកគ្រប់គ្នាអានដោយសេរី (តែអត្ថបទមួយចំនួន ខ្ញុំបអានហើយ តែក៏មិនបានបញ្ចេញជាមតិក៏មានដែល ព្រោះពេលខ្លះ គឺខ្ញុំក្តៀនយោបល់ដែរ)។ ខ្ញុំយល់ពីចិត្តរបស់ម្ចាស់ប្លក់គ្រប់គ្នាថា បើមានគេចូលអានច្រើន ឬបញ្ចេញមតិច្រើន នោះគឺបងនឹងមានទឹកចិត្តក្នុងការសរសេរឬប្រកាសរឿងថ្មីជាបន្តបន្ទាប់ ដោយគ្មានគិតការនឿយហត់អ្វីឡើយ ទោះជាតម្រូវឲ្យបង សរសេររឿងដល់យប់ជ្រៅ ដល់ថ្នាក់ភ្នែករូង និងខ្មៅភ្នែកដូចខ្លាឃ្មុំ Panda (លែងសង្ហា) ក៏ដោយ ហាហាហា។ យូនីកូត ក៏ជាចំណេះដឹងដែលខ្ញុំចេះដោយសារតែប្លក់នេះដែរ កាលមុនចេះតែហ្វុនលីម៉ូនទេ។ ឆ្លៀតក្នុងពេលនេះផងដែរ ខ្ញុំក៏ចង់សុំទោសបងផងដែរ ព្រោះរយៈពេលដែលកន្លងមក មតិរបស់ខ្ញុំដែលបានបញ្ចេញ គឺពិតជា មានកំហុសខាងអក្ខរាវិរុទ្ធខ្លាំងណាស់ តែបងតែងតែជួយកែតម្រូវ និងនៅតែអនុញ្ញាត ទទូលយកនូវរាល់មតិរបស់ខ្ញុំ! សូមទោសផងដែរ រាល់មតិទាំងឡាយណា ដែលបានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់អារម្មណ៍របស់បង ព្រោះជួនកាលជាការលេងសើចជ្រុល និងជួនកាលជាការប្រើពាក្យឆ្គាំឆ្គង តែសូមជម្រាបដោយស្មោះត្រង់ថា ខ្ញុំពិតជាគ្មានចេតនាទេ។

ជាចុងក្រោយ សូមជូនពរឲ្យបងផ្កាយ មានសុខភាពល្អ បញ្ញាវាងវៃ រូបរាងកាន់តែសង្ហារ ជីវិតស្រស់ថ្លា មានសំណាងល្អ (ពិសេសគឺរឿងស្នេហា) 😀 ។ សូមឲ្យប្លក់របស់បងក្លាយជាប្លក់មួយដែល ទទួលបាននូវការគាំទ្រកាន់តែខ្លាំង ពីសំណាក់អ្នកអានជារៀងដរាប។

***សំណូមពរពិសេសពីខ្ញុំ និងមិត្តអ្នកអាន គឺចង់ឃើញបងសប្បាយចិត្ត និងញញឹម។ សូមញញឹមដូចថ្ងៃដែលពួកយើងបានជួបគ្នា គឺពិតជាពិសេសក្រៃលែងណាស់ ចង់បានតែប៉ុណ្ណឹងទេ លែងចង់បានអីទៀតហើយ! ពេលឃើញបងពិបាកចិត្ត ពួកខ្ញុំក៏មិនសប្បាយចិត្តដែរ!

ភ្នំពេញ, ថ្ងៃទី ៥ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១២

ពីមិត្តអ្នកអានសំណប់

P.S: បងផ្កាយអ្ហើយ តាមពិតខ្ញុំធ្លាប់សរសេអត្ថបទបែបនេះផ្ញើទៅបងម្តងតាំងពីរយូរហើយ តែកាលហ្នុងមិន ដឹងម៉េចទេ ប្រហែលខ្ញុំសែវមិនបានត្រឹមត្រូវ បិទកំព្យូទ័រ ដល់បើកមកអត់ឃើញមានអ្វីសោះ គឺអត់ជាប់ (ភ្លាមៗនោះខ្ជិលសរសេរឡើងវិញណាស់) នេះទើបតែនឹកឃើញសរសេរឡើង វិញសាថ្មីទេ បើមានទាស់ខុសអ្វី សុំអភ័យទោសផង ព្រោះមិនបានត្រួតពិនិត្យអីច្រើនទេ ឥឡូវងងុយហើយ!! អរគុណបង :-D

1:25 am

Read Full Post »

ចៅក្រមនឹងទៅសួរប្អូនថ្លៃបុរសបារាំងស្លាប់ជាមួយកូនៗ

Posted in ឃាតកម្ម(Crime), ដំណឹងផ្សេងៗ, ទស្សនៈសង្គម, រឿងស៊ើបអង្កេត(Detective), tagged Laurent Vallier on ខែមេសា 2, 2013| Leave a Comment »

កំពង់ស្ពឺៈ ចៅក្រមតុលាការខេត្តកំពង់ស្ពឺ មានគម្រោងចុះទៅជួបប្អូនថ្លៃរបស់លោក Laurent Vallier ជនជាតិបារាំងដែលកំពុងជាប់ពន្ធនាគារនៅក្នុង

លោក Laurent Vallier កាលនៅមានជីវិត

ខេត្តកំពង់ចាម ប៉ុន្តែមន្រ្តីតុលាការដែលកាន់សំណុំរឿងនេះនៅមិនទាន់បានកំណត់កាល បរិច្ឆេទជាក់លាក់នៅឡើយ។

លោក ឆែម រិទ្ធី ចៅក្រមស៊ើបអង្កេតនៃសាលាដំបូងខេត្តកំពង់ស្ពឺ ដែលបានចូលរួមក្នុងការស៊ើបអង្កេតជាថ្មីលើសំណុំរឿងឃាតកម្មនេះ បានឲ្យដឹងថាលោកមិនទាន់ទទួលបានព័ត៌មានថ្មីពីក្រុមស៊ើបអង្កេត បារាំងដែលបានចុះមកស្រុកខ្មែរដើម្បីអង្កេតករណីការស្លាប់របស់លោក Laurent Vallier នៅឡើយទេ។

លោកថ្លែងបន្តថា៖«ខ្ញុំមិនទាន់ទទួលបានព័ត៌មានថ្មីណាមួយពី ក្រុមស៊ើបអង្កេតបារាំងដែលបានចុះមកកាលពីពាក់កណ្តាលខែមីនានៅ ឡើយប៉ុន្តែខ្ញុំ ក៏មានគម្រោងចុះទៅពន្ធនាគារខេត្តកំពង់ចាមនៅថ្ងៃណាមួយដើម្បីជួប បុរសដែលជាប្អូនថ្លៃរបស់លោក Laurent Vallier»។

លោក ឆែម រិទ្ធី បានថ្លែងបន្តថាលោកមិនស្គាល់ឈ្មោះបុរសនោះទេ ប៉ុន្តែដឹងថា គាត់ជាប្អូនថ្លៃរបស់លោក Laurent Vallier ដែលកំពុងតែជាប់ពន្ធនាគារពាក់ព័ន្ធនឹងបទល្មើសគ្រឿងញៀន។

លោកថ្លែងបន្តថា៖«ខ្ញុំ មិនមានព័ត៌មានច្រើនពាក់ព័ន្ធនឹងប្អូនថ្លៃរបស់ជនរងគ្រោះនេះទេ សូម្បីតែឈ្មោះក៏មិនស្គាល់ដែរ។ ខ្ញុំ នឹងទៅជួបគាត់សាកសួរក្នុងនាម គាត់ជាសាក្សីក្នុងករណីនេះ។ ខ្ញុំ មិនដឹងថាតើនៅពេលណាខ្ញុំទៅទីនោះទេ ព្រោះខ្ញុំ រវល់កិច្ចការច្រើនណាស់»។

សាកសពបុរសជាតិបារាំងពោះម៉ាយ Vallier និងកូនតូច៤នាក់របស់លោក ត្រូវបានគេរកឃើញក្នុងរថយន្ត SUV ដែលលិចទឹកកាលពីថ្ងៃទី១៤ ខែមករា ឆ្នាំ២០១២ រយៈពេល៤ខែ ក្រោយការបាត់ខ្លួនចុងក្រោយ។ កាលពីចុងខែមុនក្រុមអ្នកស៊ើបអង្កេតសម្រេចថា ការស្លាប់ជាអំពើឃាតកម្មមិនមែនអត្តឃាតនោះទេ។

អ្នកស៊ើបអង្កេតបារាំង និងកម្ពុជាមួយក្រុមបានច្រានចោលការធ្វើអត្តឃាត ដោយសារតែមូលហេតុនៃការស្លាប់របស់លោក Laurent Vallier។

លទ្ធផលរកឃើញក្នុងការសាកសួរចុងក្រោយបំផុត ដែលបានចាប់ផ្តើមកាលពីពាក់កណ្តាលខែមីនា ក្រោមការឃ្លាំមើលពីចៅក្រមស៊ើបសួរបារាំងលោកស្រី Claudine Enfoux បានច្រានចោលការស៊ើបអង្កេតបឋមមួយដែលគេបានធ្វើកាលពីខែមករាដែល ថា លោក Vallier វ័យ៤២ឆ្នាំ បានសម្លាប់ខ្លួននិងកូនរបស់លោក ដោយបើកឡានចូលក្នុងស្រះទឹកមានជម្រៅ៩ម៉ែត្រ ទំនងមកពីមានបញ្ហាហិរញ្ញវត្ថុ។

សេចក្តីថ្លែងការណ៍របស់ស្ថានទូតបារាំងកាលពីថ្ងៃចន្ទ បានសរសេរថា៖«ដោយសារតែកិច្ចសហការប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព និងជាប្រចាំការដោះដូរឯកសារនិងសកម្មភាពនីតិវិធីផ្សេងៗពាក់ព័ន្ធ នឹងករណីនេះ ការស្រាវជ្រាវតាមលក្ខណៈជឿនលឿន ព្រមទាំងសវនាការជាច្រើនត្រូវបានធ្វើយ៉ាងប្រាកដដែលនាំឲ្យមាន ការរកឃើញចំណុចសំខាន់ៗ ដែលកំពុងច្រានចោលលទ្ធភាពនៃការធ្វើអត្តឃាត»៕ NR

ប្រភព៖ កាសែតភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ ចេញផ្សាយថ្ងៃទី ០២ មេសា ២០១៣

»»»អានអត្ថបទទាក់ទង

Read Full Post »

ថ្ងៃ ០១ មេសា ថ្ងៃភូតកុហក!

Posted in ចំណេះដឹងទូទៅ, ទស្សនៈសង្គម, ប្រវត្តិសាស្ត, វប្បធម៌ប្រពៃណី, tagged 1 April, fool's Day on ខែមេសា 1, 2013| Leave a Comment »

ផ្កាយNoVeLs*– ថ្ងៃទី ០១ មេសា គឺជាថ្ងៃលើកលែងពិសេសមួយ ព្រោះនរណាៗក៏អាចលេងសើច ឬលេងភូតកុហកជាមួយសមាជិកនៅក្នុងគ្រួសារ អ្នកជិតខាង មិត្តរួមការងារ មិត្តភក្តិស្និទ្ធស្នាល ឬសូម្បីតែសត្រូវក៏អាចលេងបានដែរ ដោយគ្មាននរណាមកចាប់ទោសអូសដំណើរ ឬខឹងថ្នាំងថ្នាក់នឹងគ្នាអ្វីទេ មិនថាការលេងសរសេរក្រដាសយកទៅបិទនឹងខ្នងនរណាម្នាក់ដាក់ថា «សូមអញ្ជើញទាត់មួយសេរី!» ឬក៏លេងភូតភរបោកកុហកផ្សេងៗទៀតក៏មិនមានបញ្ហាទាំងអស់។

ចុះនៅរង់ចាំអីទៀត?!! 😀

ប្រវត្ថិមិនច្បាស់ការ

ទោះបីជាអ្នកជំនាញការផ្នែកខែមេសា មានទស្សនៈយល់ឃើញមិនសូវស្របគ្នាក៏ដោយ តែភាគច្រើនជឿថា ថ្ងៃភូតកុហក ឬដែលបារាំងហៅថា April Fool’s Day នេះមានដើមកំណើតមុនគេនៅប្រទេសបារាំងតាំងពីគ្រិស្តសតវត្សទី១៦ម្ល៉េះ។ នៅពេលព្រះអង្គម្ចាស់សន្តិវង្សប៉ាប៉ាក្រេកហ្គូរីទី១៣ (Pope Gregory the 13th) បានចេញព្រះរាជបញ្ជាឲ្យប្រារព្ធធ្វើពិធីឆ្លងឆ្នាំថ្មីនៅក្នុងថ្ងៃទី ០១ មករា ជំនួសប្រពៃណីដើមដែលតែងប្រារព្ធធ្វើនៅចុងខែមីនា។ ចំពោះអ្នកដែលមិនបានប្រតិបត្តិតាមប្រតិទិនថ្មីនេះនឹងត្រូវហៅថា «ហ្វូងត្រីខែមេសា» (ពួកអឺរ៉ុបប្រៀបធៀបមនុស្សល្ងង់ខ្លៅទៅនឹងសត្វត្រី)។ មានអ្នកដែលដឹងពីរឿងនេះមួយក្រុមទៀតបានអះអាងថា ថ្ងៃភូតកុហកមានដើមកំណើតមកពីពិធីបុណ្យក្នុងរដូវកាលផ្ការីកនាសម័យបុរាណ ដែលមានការលេងសើចនឹងគ្នាបែបអាក្រក់អាក្រីបំផុត។

ថ្ងៃភូតកុហកនៅលាវ(…)

រង់ចាំអានបន្តវគ្គក្រោយ… 😛

Read Full Post »

គេសង្ស័យលើសាច់ថ្លៃសម្លាប់បារាំងនិងកូន

Posted in ឃាតកម្ម(Crime), ដំណឹងផ្សេងៗ, ទស្សនៈសង្គម, រឿងស៊ើបអង្កេត(Detective), tagged ឡូរ៉ង់ វ៉ាលីយេ, Laurent Vallier on ខែមេសា 1, 2013| 1 Comment »

កូនកាត់ខ្មែរទាំង ៤ នាក់របស់លោក Laurent Vallier នៅក្នុងខេត្តកំពង់ស្ពឺកាលនៅរស់។ រូបថត សហការី

កំពង់ស្ពឺៈ ប៉ុន្មានថ្ងៃបន្ទាប់ពីមានការបង្ហាញពីលទ្ធផលនៃការស៊ើបអង្កេត ឡើងវិញរួមគ្នា រវាងសមត្ថកិច្ចកម្ពុជា‑បារាំងដែលបានបង្ហាញថា ការស្លាប់ដ៏អាថ៌កំបាំង របស់បុរសបារាំងលោក Laurent Vallier និងកូនកាត់ខ្មែរ ៤ នាក់របស់គាត់ មិនមែនជាការធ្វើអត្តឃាត ចៅក្រមម្នាក់និយាយថា ពួកគេរកឃើញជនសង្ស័យម្នាក់។

លោក ឆែម រិទ្ធី ចៅក្រមស៊ើបអង្កេត នៅសាលាដំបូងខេត្តកំពង់ស្ពឺ បានថ្លែងថា ក្រុមស៊ើបអង្កេត បានចេញដីកាកោះមួយ ទៅបងប្អូនប្រុសសាច់ថ្លៃ របស់លោក Vallier មកសាកសួរ ពាក់ព័ន្ធនឹងករណីស្លាប់នោះ។

លោកបន្តថា៖ «យើងនឹងសាកសួរបុរសម្នាក់ ដែលជាបងប្អូនប្រុសរបស់ប្រពន្ធលោក Vallier ពីព្រោះគាត់ធ្លាប់មានជម្លោះជាមួយលោក Vallier កាលពីពេលមុន»។

លោកបញ្ជាក់៖ «យើងមិនចោទប្រកាន់គាត់ទេ ប៉ុន្តែយើងធ្វើការស៊ើបអង្កេតបន្ថែម ពីព្រោះថា បុរសម្នាក់នោះ ក៏ធ្លាប់ប្រើថ្នាំញៀនផងដែរកាលពីមុន»។

កាលពីថ្ងៃសុក្រស្ថានទូតបារាំង នៅកម្ពុជា បានប្រកាសលទ្ធផលនៃការស៊ើបអង្កេតឡើងវិញមួយ ទៅលើករណីស្លាប់ដ៏អាថ៌កំបាំង របស់បុរសបារាំងមួយគ្រួសារនេះ ដោយបានច្រានចោលការសន្និដ្ឋានដំបូង ចេញកាលពីឆ្នាំមុន ដែលថា ការស្លាប់ ជាករណីធ្វើអត្តឃាតសម្លាប់ខ្លួន។

សាកសពរបស់លោក Vallier និងកូនកាត់ខ្មែរបួននាក់របស់គាត់ ត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងឡានមួយ ដែលលិចនៅក្នុងស្រះទឹកក្រោយផ្ទះរបស់គាត់ កាលពីខែមករា ឆ្នាំ២០១២ បួនខែបន្ទាប់ពីការបាត់ខ្លួនរបស់ពួកគេ។ លោក ឆែម រិទ្ធី បានប្រាប់ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ កាលពីដើមសប្តាហ៍នេះថា ក្រុមស៊ើបអង្កេតសង្ស័យទៅលើមនុស្សពី ៣ ទៅ ៥ នាក់ថា ពាក់ព័ន្ធនឹងករណីឃាតកម្មនេះ។

លោក ទិត ឈួន ដែលជាឪពុកក្មេក របស់លោក Vallier បានថ្លែងថា លោកមិនទាន់បានទទួលព័ត៌មានពាក់ព័ន្ធនឹងការសាកសួរ កូនប្រុសរបស់លោកទេ ហើយក៏មិនមានព័ត៌មានបន្ថែម អំពីករណីនោះដែរ៕ PS

ប្រភព៖ ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ ចេញផ្សាយថ្ងៃទី ២៦ មីនា ២០១២

»»» អានអត្ថបទទាក់ទង

Read Full Post »

ពិសពុល…

Posted in ខ្ញុំគឺខ្ញុំ, ទស្សនៈសង្គម, មិត្តគឺខ្ញុំ, រយពាន់យោបល់, tagged គួរឲ្យខ្លាច, បញ្ញើក្អែក, ពិសពុល on ខែសីហា 8, 2012| 12 Comments »

[ពិសពុល]… គ្រាន់តែឮពាក្យនេះ គួរឲ្យខ្លាច… គួរឲ្យខ្លាចគ្រាន់តែឮឈ្មោះមនុស្សប្រភេទដូចគេ។ ពីរនាក់ហើយដែលខ្ញុំបានស្គាល់ ហើយទើបតែស្គាល់នៅពេលចូលដល់វ័យក្បាលម្ភៃនេះទេ។ មនុស្សដូចគេគួរឲ្យស្រឡាញ់(ដែលក្មេងៗចូលចិត្តហៅថា ឃ្យូត នោះឯង) សម្តីផ្អែម ពូកែយកចិត្ត ចេះជួយយកអាសារទុក្ខធុរៈមនុស្សផងគ្នា… តែនរណាទៅដឹងថានៅពីក្រោយពាក្យ [ឃ្យូត] នោះ គឺពោរពេញទៅដោយ… [ពិសពុល]។

តួឆ្នាស់ តួខូច… នៅក្នុងរឿងភាគថៃ(ឬតួខ្មែរ ស្វែង សុជាតា) នៅមិនទាន់ពិសពុលស្មើនឹងពួកគេទេ(ពីរនាក់ដែលខ្ញុំស្គាល់នោះ) ព្រោះនៅពីក្រោយឆាក ពួកគេក៏ចេះញញឹមដោយបរិសុទ្ធ ដាក់ទស្សនិកជនដែរ។ តែពីរនាក់នោះគ្មានក្រៅឆាក គ្មានក្នុងឆាកអ្វីទេ គឺមានតែប្រើ [ឆាកជីវិត] ពិតៗ ស្រស់ៗ បំភាន់ភ្នែកអ្នកដទៃ។ ពិសពុលបែបពួកគេ គឺពិសពុលបែប [ឈាមត្រជាក់] គឺត្រជាក់រហូតរកពាក្យអ្វីមកពណ៌នាឲ្យត្រូវពុំបាន ព្រោះគ្រាន់តែនឹកដល់មនុស្សប្រភេទគេក៏ [គួរឲ្យខ្លាច] បាត់ទៅហើយ។

មើលពីសម្បកក្រៅ នរណាៗក៏សរសើរគេថា មនុស្ស(ល្អ)ដូចគេកម្ររកបានណាស់ ចរិតក៏ [ឃ្យូត] គួរឲ្យស្រឡាញ់។ តែនរណាទៅដឹងថា មនុស្សដូចគេ ចូលចិត្តយក [ចរិតឃ្យូត] នោះ មកធ្វើបាបចិត្តមនុស្សគ្នាឯង ធ្វើឲ្យគេស្រឡាញ់ ធ្វើឲ្យគេឈ្លក់ រួចក៏បំពុលថ្នាំឲ្យឈឺចាប់ និង វេទនាដោយ [ពិសពុល] ដែលខ្លួនមាន [តាំងពីកំណើត] ។ គួរឲ្យអាណោចអាធ័មចំពោះធម្មជាតិណាស់ ដែលបង្កើតពួកគេឲ្យមាន [ជំងឺផ្លូវចិត្ត] បែបនេះតាំងពីឃើញពន្លឺព្រះអាទិត្យ។ នឹកឡើងក៏គួរឲ្យអាណិតអាសូរចំពោះពួកគេដូចគ្នា ដែលកើតមកមានសភាពផ្លូវចិត្តមិនប្រក្រតី ចូលចិត្ត [បោកប្រាស់សេចក្តីស្រឡាញ់] របស់អ្នកដទៃ ជាការកម្សាន្ត។ នេះមកពីគេចង់សងសឹកនឹងធម្មជាតិឬ? ខ្លួនឯងកើតមកខ្វះភាពកក់ក្តៅ ខ្វះសេចក្តីស្រឡាញ់ ខ្វះការយកចិត្តទុកដាក់ តែបែរជាសងសឹកដោយការផ្តល់ភាពកក់ក្តៅ ក្តីស្រឡាញ់ និងការយកចិត្តទុកដាក់ ចំពោះអ្នកដទៃវិញ រួចក៏ចាក់ថ្នាំស្ពឹក បំពុលថ្នាំពិសតាមក្រោយ យ៉ាង [ឈាមត្រជាក់] ។

មនុស្សប្រភេទនេះ ចូលចិត្តប្រើស្នៀត [ឆ្អិនក្បាលស៊ីក្បាលឆ្អិនកន្ទុយស៊ីកន្ទុយ] ហើយបើនរណាភ្លើ លង់ជឿ [សម្តីទឹកឃ្មុំ] របស់មនុស្សប្រភេទនេះ គេច្បាស់ជារស់នៅមិនខុសពីដើមឈើ ដែលត្រូវ [បញ្ញើក្អែក]ស្រូបយកជីវិត ផ្តាច់ដង្ហើម និង ជញ្ជក់យកឈាមជ័រ រហូតខ្សោះអស់ពីខ្លួននោះទេ។ ស្គាល់មនុស្សប្រភេទនេះតែពីរនាក់ ធ្វើឲ្យខ្ញុំខ្លាចរហូតបាក់ស្បាត លែងចង់រាប់អានមនុស្ស លែងចង់ជឿសម្តី [មនុស្សមាត់ផ្អែម] តទៅទៀត។

តែសូមចូលរួមសោកស្តាយចំពោះពួកគេផង ព្រោះមនុស្សសម័យនេះ មិនល្ងង់ឲ្យគេ [បោកប្រាស់] រហូតនោះទេ ព្រោះមិនមែនតែខ្ញុំទេដែលដឹង មិត្តភក្តិខ្ញុំច្រើននាក់ណាស់ដែលដឹងថា មនុស្សដូចគេពោរពេញទៅដោយ [ពិសពុល]៕

Read Full Post »

ចំណាប់អារម្មណ៍មិត្តអ្នកអាន(១៣)

Posted in ទស្សនៈសង្គម, រយពាន់យោបល់, រឿងហ្គេយ៍(Boys'Love), លិខិតមិត្តអ្នកអាន, tagged ព្រិលធ្លាក់កណ្តាលសមុទ្រខ្សាច់ on ខែឧសភា 30, 2012| 2 Comments »

*សួស្តីបង ផ្កាយ!!

យោងតាមសំណើរខាងលើរបស់បង លក្ខខណ្ឌ ២ (សក់អ្នកណាក្បាលអ្នកនោះ) ។ ខ្ញុំពិតជាចង់ អានវគ្គបញ្ចប់រឿង «ព្រិលធ្លាក់កណ្តាលសមុទ្រខ្សាច់» របស់ បងខ្លាំងណាស់!!

អ្វីដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ គឺមិនមែនស្វែងយល់ពី សាច់រឿងឬតួអង្គក្នុងរឿងអីទេ តែជាស្ថាន ភាពពិតរបស់ខ្ញុំ ដែលដូចគ្នានឹងអារម្មណ៍តួអង្គរបស់បង។ សុំទោសដែលនិយាយត្រង់ៗបែបនេះ តែបើតាមការកត់សម្គាល់លើស្នាដៃរបស់បង ខ្ញុំយល់ថា បងពិតជាមានការស្វែងយល់ច្បាស់ណាស់ពី ស្ថានភាព(ស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា)នេះ ។ ព្រោះការតែងនិពន្ធរបស់បង វាត្រួតស៊ីគ្នា និងអារម្មណ៍បែបនេះ ។ ហាសហាសហា មិនមែនចង់ថាបងបែបនេះទេតែ ចង់ថាបងជាមនុស្សម៉ត់ចត់ ស្វែងយល់បាន ច្បាស់លាស់ ណាស់មុននឹងសរសេរ។

ពេលវេលាយូរយារណាស់ ដែលខ្ញុំរស់ក្នុងការឈឺចុកចាប់ក្នុងអារម្មណ៍ខ្លួនឯង តើហេតុអីបានជាខ្ញុំចេះតែលួចស្រឡាញ់មិត្តភក្តិរបស់ខ្លួនឯង? ខ្ញុំធ្លាប់សួរខ្លួនឯងដែរ ថាហេតុអ្វី ខ្ញុំនៅក្នុងស្ថានភាពនេះ? ចម្លើយគឺការក្រៀមក្រំ និងភាពស្មុគស្មាញ។ មើលតាមលក្ខណៈរូប ខ្ញុំពិតជាប្រុសម្នាក់ តាមពិតទៅតាម ផ្លូវចិត្តក៏នៅតែប្រុសដែរ គ្រាន់តែពេលខ្លះបែរជាលួចស្រឡាញ់មិត្តភក្តិណាដែលមាន រូបរាងសង្ហាទៅវិញ។ ពេលនៅជាមួយមិត្តភក្តិណា ដែលមានរូបរាងធម្មតា ខ្ញុំក៏គ្មានអារម្មណ៍អីដែរ។ តើមនុស្សប្រុស ផ្សេងទៀតដូចខ្ញុំឬទេហ្ន៎…។ អូ… ខ្ញុំមានការកត់សម្គាល់មួយដែរ គឺកាលពេលរៀននៅវិទ្យាល័យ ដូចជាមិនសូវឃើញមនុស្សបែបដូចខ្ញុំទេ ច្រើនតែមានខ្ទើយចំៗតែម្តង ហើយខ្ញុំអត់ចូលចិត្ត ខ្ទើយទេ!! តែពេលមករៀននៅមហាវិទ្យាល័យ ដូចជាអត់សូវមានអ្នកធ្វើខ្លួនខ្ទើយទេ តែបែរជាសម្បូរអ្នកក្លាហាន ស្វែងរកសង្សារប្រុសក្នុងបន្ទប់ទឹកប្រុសទៅវិញ មានទាំងដាក់លេខទូរស័ព្ទ ទាំង E-mail ខ្លះជាពួក philosophe ក៏មាន ដូចជាគេសរសេឃ្លាមួយដែលខ្ញុំគាំទ្រគឺ «កាស្រឡាញ់ គឺយកបេះដូង ទៅស្រឡាញ់ មិនមែនយកភេទទៅស្រឡាញ់ទេ!» អានហើយខ្ញុំមិនអាច មិនញញឹមបានទេ!! មិនសោកស្តាយទេ ដែលខ្ញុំស្រឡាញ់បុរស ជាពិសេសនៅពេលបានអានរឿងរបស់បង។

*ការវាយតម្លៃលើសាច់រឿង

ខ្ញុំពិតជាមានការភ្ញាក់ផ្អើល នៅពេលបានអានរឿង «ព្រិលធ្លាក់កណ្តាលសមុទ្រខ្សាច់» ជាលើកដំបូង តែពេលខ្ញុំអាននោះ មិនមែនជាភាគទី១ទេ។ ភ្លេចហើយថាជាភាគមួយណា តែចាំសាច់រឿងថា ទី ដាក់ខ្លួនដេកយំលើពូក ហើយសមុទ្រដាក់ខ្លួនដេកក្បែរដែរ ហើយពីរនាក់ហ្នឹង ក៏ទៅទិញម្ហូបជាមួយគ្នា(អូ! គឺពេលដែលទីដឹងថា សមុទ្រជិតទៅនៅឆ្ងាយ) ។ ខ្ញុំសរសេរអាក្រក់មើលណាស់មែនទេ?? ខ្ញុំចង់សើចបន្តិច ភ័យបន្តិច អរបន្តិច តើមានរឿងប្រលោមលោកបែបនេះដែរឬ? ខ្ញុំចាប់ផ្តើមចេញប្រតិបត្តិការ ស្វែងរកអានពីភាគមួយ ឡើងវិញ រហូតមកក៏ជក់ចិត្តលង់ខ្លួនអានដល់ពេលនេះតែម្តងទៅ!!

ការចាប់ផ្តើមស្គាល់គ្នា គឺជាការចាប់ផ្តើមដ៏ល្អរហូតខ្ញុំគិតថា សង្ស័យអ្នកនិពន្ធ លួចសាច់រឿងគេ មកបកប្រែទេដឹងបានជាល្អបែបនេះ។ ពេលខ្លះខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់បែរជានឹកទៅដល់អនុស្សាវរីយ៍ល្អៗរបស់ ទី និង សមុទ្រទៅវិញ ហើយពេលខ្លះ ថែមទាំងស្រងេះស្រងោចទៀតផង ពិតជាឆ្កួតខ្លាំងណាស់! ទម្រាំដឹងខ្លួន គឺផុងខ្លួនជាប់ក្នុងសាច់រឿងបាត់ទៅហើយ!!

ពាក្យថា idéal មានន័យថា: មានតែក្នុងការប្រឌិតស្រមៃ ឬន័យតាមរូបវិទ្យា គឺឥតខ្ចោះ។ ដូចគ្នាដែរ តាមរយ:សាច់រឿងរបស់បង ទំនាក់ទំនងរវាង ទី និងសមុទ្រ គឺមានភាពidéal ហើយជាក្តីស្រមៃរបស់ មនុស្សគ្រប់គ្នា។ ពិតមែនហើយ រួមទាំងខ្ញុំម្នាក់ដែរ តើនឹងមានសេចក្តីសុខយ៉ាងណាហ្ន៎… បើមានសង្សារ ដូចសមុទ្រ ឬបើមានអ្នកតាមស្រឡាញ់ច្រើនដូចទី។

*មតិខ្ញុំ

ខ្ញុំគិតថា ទី ឆេវឆាវពេកហើយ នៅវគ្គ ៣៨, ៣៩, ៤០, ៤១, និង៤២ បើវិភាគតាម តថភាពសង្គម ទីពេលនោះ អារកាត់រឿងតែម្នាក់ឯង អត់យល់ពីអារម្មណ៍សមុទ្រសោះ ហើយឆាប់ភ្លេចពី អ្វីដែលសមុទ្របាននិយាយ ទោះបីជាសមុទ្រនិយាយច្រើនដងទៅហើយថា វាស្រឡាញ់តែទី។ ទីថាទីជឿជាក់សមុទ្រ តែរាល់ពេលប្រចណ្ឌ ទីថាមិនយល់ពីសមុទ្រទៅវិញ បើខ្ញុំជាសមុទ្រវិញ តើខ្ញុំខូចចិត្តយ៉ាងណា?

តែទោះយ៉ាងណា សុំអង្វរអ្នកនិពន្ធផ្ញើរឿងឲ្យមើលផង ព្រោះពេលនេះដូចស្ពាយដុំថ្ម៥តោនអ៊ីចឹង តឹងទ្រូង នឹងរឿងពីរនាក់ហ្នឹងខ្លាំងណាស់!! សូមអរគុណអ្នកនិពន្ធដ៏សែនគួរឲ្យស្រឡាញ់ម្នាក់នេះទុកជា មុនផង សង្ឃឹមថា នឹងបានរឿងមើលឆាប់ៗ។

បញ្ជោរលេងទៅ ក្រែងអាណិតបានរឿងមើលត!!!

អេស!! កុំលួចជេរទស្សនិកជនឲ្យសោះណា ប្រយ័ត្នមានបាប!

*សេចក្តីអង្វរ

បើសិនជាត្រូវចុះផ្សាយ សូមអ្នកនិពន្ធមេត្តាកុំបញ្ចេញឈ្មោះ ឬអត្តសញ្ញាណខ្ញុំអី ព្រោះខ្មាសគេណាស់ សូមអង្វរ… ណា…,

Read Full Post »

Older Posts »

	Panha លើ ខ្មោចលាក់សាកសព(១៦)
	Panha លើ ខ្មោចលាក់សាកសព(១៦)
	ផ្កាយ NoVeLs លើ ខ្មោចលាក់សាកសព(១៦)
	Carlll លើ ខ្មោចលាក់សាកសព(១៦)
	ផ្កាយ NoVeLs លើ Book Review: Taxi ខ្មោច ពីអ្នក…
	សុផាត លើ Book Review: Taxi ខ្មោច ពីអ្នក…
	ផ្កាយ NoVeLs លើ ការចាកចេញដែលគ្មានថ្ងៃត្រឡប់…
	ផ្កាយ NoVeLs លើ Book Review: Taxi ខ្មោច ពីអ្នក…
	-DiaNote- លើ Book Review: Taxi ខ្មោច ពីអ្នក…
	ម៉ាក់ស្រីតូចបីនាក់ លើ ការចាកចេញដែលគ្មានថ្ងៃត្រឡប់…

បង្រៀន​អ្នក​អាន​ឲ្យ​ក្លាយ​ជា​អ្នក​និពន្ធ​

Archive for the ‘ទស្សនៈសង្គម’ Category

សួង ម៉ាក់៖ កុំ​គិត​ថា​ ទៅ​សិក្សា​នៅ​ឡាវ​ខ្លាច​អត់​ការងារ​ធ្វើ

Online Visitors

Hit Counter

កំលោះ​ម្ទេស​ខ្មាំង​ ប៉ះ​កញ្ញា​ខ្ទឹម​បារាំង​

វិញ្ញាណ​គ្មាន​រូប​

Recent Comments

ចេញ​លក់​ហើយ​!!!

Recent Posts

Available Now!!!

តុក្កតា​ប្រឡាក់​ឈាម​

Top Posts

វិញ្ញាណ​ស្នេហ៍​កម្ម​

មរណភាព​នៅ​អារញ្ញ​

Top Clicks

​​ចេញ​លក់​ហើយ​!!!

Archives

Categories

រឿង​ ក្រប​មរណៈ

ស្វែង​រក​ការងារ​

Blogroll

Entertainment-Movie-Music

Links

Newspapers-Magazines-Radios

Other Bloggers

Recipes-Food-Desserts

Scholarship-អាហារូបករណ៍

Writers-Readers

Everyday Pictures

Visitors’ Locations

បង្រៀនអ្នកអានឲ្យក្លាយជាអ្នកនិពន្ធ

សួង ម៉ាក់៖ កុំគិតថា ទៅសិក្សានៅឡាវខ្លាចអត់ការងារធ្វើ

កំលោះម្ទេសខ្មាំង ប៉ះកញ្ញាខ្ទឹមបារាំង

វិញ្ញាណគ្មានរូប

ចេញលក់ហើយ!!!

តុក្កតាប្រឡាក់ឈាម

វិញ្ញាណស្នេហ៍កម្ម

មរណភាពនៅអារញ្ញ

ចេញលក់ហើយ!!!

រឿង ក្របមរណៈ

ស្វែងរកការងារ